Kerk van Blijdenstein verrijkt met klokkenstoel
Kerk van Blijdenstein verrijkt met klokkenstoel
EEN KRAANWAGENTJE HUREN OM DE KLOKKENSTOEL TE PLAATSEN, KOST EEN BOEL GELD. JAN VELDMAN WEET WEL EEN ANDERE MANIER OM HET GEVAARTE OP Z'N PLEK TE ZETTEN.
FOTO ARTIZZL MEDIA / PETER NEFKENS
Peter Nefkens
Ze zitten eigenlijk nooit om een klusje verlegen, maar de mannen van de tuingroep van de hervormde kerk van Blijdenstein in Ruinerwold verzinnen desondanks wel weer wat nieuws.
Zo is donderdagmorgen vlakbij de pastorie een heuse klokkenstoel geplaatst, gemaakt van een eikenboom van het eigen terrein die na een storm om moest worden gezaagd.
De klok is niet bedoeld om kerkgangers te waarschuwen dat de dienst begint, wel om de eigen vrijwilligers te laten weten dat de koffie klaar is. En wie denkt dat het om een grote zware luidklok gaat, komt bedrogen uit. Het is eigenlijk niet meer dan een klok die gewoon met een hand te tillen is, maar de tuingroep zag wel wat in een klokkenstoel in plaats van een eenvoudige constructie bij de Munnekeweer, het verenigingsgebouw van de kerk.
Het begon allemaal acht jaar geleden, toen de tuinploeg bij het isoleren van de Munnekeweer een oude luidklok vond. Aan de koffietafel werd direct het idee geboren om deze een plek te geven op het terrein, want een harde stem was vaak niet voldoende om te laten weten dat de koffie klaar was. Er gingen heel wat maanden overheen voordat de koe bij de horens werd gevat, niet geheel toevallig toen één van de harde werkers de koffielokroep had gemist.
Ze keken beteuterd
Drie jaar geleden kwam de klokkenstoel in beeld. „Er stonden twee oudere mannen bij mij voor de deur, of ik voor hun twee balken op maat wilde zagen”, vertelt Jan Veldman – geen lid van het tuingenootschap - nu. „Wat wil je dan, vroeg ik ze. Ze vertelden over de klokkenstoel, waarop ik antwoordde dat dit toch echt anders moest. Ze keken een beetje beteuterd, ik heb ze toen maar aangeboden om die klokkenstoel te maken.”
Wat zijn ogen zien, maken zijn handen. Een uitspraak die zeer zeker op Jan Veldman van toepassing is, en dat terwijl hij ooit geleerd had voor boekhouder. Met zulke cijfers heeft hij zich nooit beziggehouden, wel met de creatie van mooie dingen zoals deze klokkenstoel. „Nee, ik heb er geen tekening voor gebruikt, het zit allemaal hier”, tikt hij op zijn hoofd. Dat Veldman weet wat hij doet, blijkt bij de werkzaamheden, waar hij leiding geeft aan de grijze garde van de tuinploeg en vooraf al zo ongeveer heeft bedacht hoe het allemaal moet gebeuren.
Met vereende krachten
Voordat het donderdag zo ver was, moest de klok nog wel onder handen worden genomen. Het ding werd uit elkaar gehaald, gezandstraald en van een nieuwe verflaag voorzien. Vorig jaar werd de eik omgezaagd en ging Veldman aan de slag. Met vereende krachten werd de klokkenstoel donderdagmorgen geplaatst voor de pastorie en de Munnekeweer, maar dat ging niet zomaar. Eenmaal dreigde het gevaarte om te vallen, er moest met een tractor worden geïmproviseerd om het op z’n plek te zetten, met de drie poten in met vers beton gevulde gaten, om als kers op de taart de klok te bevestigen.
Zo kan de tuingroep, in 2005 met vier man begonnen, weer een klus afvinken. Overigens weer eentje die vrij weinig met de tuin te maken heeft. „We hebben de pastorie al verbouwd, de parkeerplaats gerealiseerd en net voor de kerstdagen het hele gewelf bovenin de kerk geïsoleerd met glaswol”, vertelt Jan van Calker. „We zijn in Anloo gaan kijken bij de oudste kerk van Drenthe hoe ze dat daar hadden aangepakt. Daar hebben ze het laten doen door een aannemer en dat kostte 10.000 euro, wij waren voor 2.500 euro klaar.” Jan Boverhof glimlacht: „Het was alleen lastig om tachtig rollen glaswol naar boven te krijgen, maar dat ging uiteindelijk best nog soepel.”
Dominee Alberti
Nog even terug naar de klok. Er was wel enige discussie waarvoor de klok daadwerkelijk werd gebruikt. „Eén lezing is dat dominee Alberti, die tevens boer was, zo zijn knechten die op het land aan het werk waren waarschuwde dat de koffie of de maaltijd klaar stond. Maar zelf denk ik dat, zeker gelet op de maat van de klok, deze werd gebruikt toen er nog geen luidklok voor de kerk aanwezig was. Deze klok werd gewoon gebruikt om aan te geven dat de dienst op punt van beginnen stond”, denkt Jan Boverhof.
De tuingroep heeft overigens alweer een nieuwe klus in het vizier, naast het nuttige voorjaarswerk in de tuin: de toegangsweg naar de kerk is hobbelen geblazen door de vele gaten. „We maken die gaten wel weer dicht, maar na de volgende zondag is het weer raak. Daarom willen we die weg nu structureel verbeteren”, zegt Jan Boverhof. En wat Henk van Netten betreft, pakt de gemeente dan ook snel de doorgaande weg door het idyllische Blijdenstein aan. Daar brandt de tuingroep de vingers niet aan.
OPEN PUBLICATIE
|